Apostolat Margaretek

GORĄCO ZACHĘCAMY DO MODLITWY ZA KAPŁANÓW, O POWOŁANIA KAPŁAŃSKIE,
ZAKONNE I MISYJNE.

MARGARETKI to niezwykle potrzebne w naszych czasach dzieło modlitwy.
Istotą tego apostolatu jest codzienna modlitwa za kapłanów. W ostatnim czasie wierni świeccy czują się przynagleni do modlitwy za swoich księży. 19 czerwca 2009 r., w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa Ojciec Święty Benedykt XVI zainaugurował Rok Kapłański, który zakończył się 11 czerwca 2010 r. Wydarzenie to związane było ze 150 rocznicą śmierci patrona proboszczów, św. Jana Marii Vianeya - proboszcza z Ars, którego wspominamy 4 sierpnia. Jak powiedział św. Jan Maria Vianey: "Nie ma złych kapłanów, są tylko tacy, za których wierni za mało się modlą".

Historia apostolatu
Nazwa "Margaretka" pochodzi od imienia Margaret O'Donnell z Kanady. W wieku 13 lat, w sierpniu 1951 roku, zaraziła się chorobą Heinego-Medina. Zawieziono ją do szpitala w Ottawie, potem do Montrealu. Po trzech miesiącach leczenia wróciła do domu, ale była całkowicie sparaliżowana, mogła poruszać tylko głową. Margaret szybko zrozumiała, że choroba była jej powołaniem, tak jak dla innych małżeństwo, kapłaństwo lub życie zakonne. Zaczęła więc ofiarowywać cierpienia za swoją parafię, proboszcza, kapłanów i we wszystkich intencjach, które jej powierzano. Z każdym dniem zwiększała się liczba kapłanów odwiedzających Margaret i proszących ją o tę formę modlitwy. Przyjmowała czasem 20 osób dziennie. Wielu kapłanów podnosiła na duchu swoją modlitwą, wielu pomogła swoim cierpieniem. Zmarła w Wielki Piątek, w wieku 40 lat, po 27 latach życia w bezruchu, cierpieniu i modlitwie.

Prof. Louise Ward z Kanady, która znała osobiście Margaret O'Donnell, przybyła z pielgrzymką do Medziugorje i - poruszona nauką o. Jozo Zovko o kapłaństwie - w Tihaljinie utworzyła za niego pierwszą "Margaretkę". 1 sierpnia 1981 r. w Aylmer, Quebec prof. Ward założyła Ruch Margaretek. Od tego czasu powstało na świecie wiele ruchów, wzorujących się na tym apostolacie.

Margaretka - kwiatek o siedmiu płatkach
Symbolem Apostolatu jest jastrun lub złocień, zwany popularnie margaretką (z francuskiego marguerite) - kwiat o żółtym koszyczku i białych płatkach. Jego siedem płatków symbolizuje siedem dni tygodnia. W centrum kwiatu wpisuje się imię i nazwisko kapłana, zaś na siedmiu płatkach imiona i nazwiska siedmiu osób (lub nazwiska rodzin), które zobowiązują się modlić za niego w danym dniu tygodnia.

Zobowiązanie - modlitwa
Osoby włączające się w ruch Margaretek składają Bogu przyrzeczenie dożywotniej modlitwy w określonym dniu tygodnia za konkretnego kapłana (także po jego śmierci).
Nie ma jednej, ustalonej modlitwy. Sugerowane są: udział we Mszy świętej i Komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, dziesiątek różańca, koronka do Bożego Miłosierdzia, Koronka z Medziugorja ("Wierzę" oraz 7 razy "Ojcze nasz", "Zdrowaś Maryjo" i "Chwała Ojcu"). Zachęca się także do ofiarowania Bogu swoich cierpień, umartwień i postów. Radzi się, aby zobowiązania modlitewne nie były zbyt absorbujące, gdyż może to doprowadzić do zniechęcenia i porzucenia apostolatu. Liczy się wytrwałość i wierność złożonemu przyrzeczeniu.

Joomla templates by a4joomla